Siostry

Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej (Sióstr Serafitek) powstało w roku 1881 z inicjatywy błogosławionego o. Honorata KoŸmińskiego, franciszkanina Braci Mniejszych Kapucynów oraz przy współudziale Matki Małgorzaty Łucji Szewczyk, która nadając fundamenty prawne Zgromadzeniu kierowała nim przez blisko 20 lat. Obecnie trwa jej proces beatyfikacyjny.

Czas powstania Zgromadzenia był okresem zaborów i kasacji bardzo licznych Zgromadzeń zakonnych zarówno męskich jak i żeńskich (w latach 1836-1843 z funkcjonujących 235 domów zakonnych, przestało istnieć łącznie 214). Ojciec Honorat okazał się wówczas człowiekiem przewidującym i mądrze patrzącym w przyszłość. „Gdy w godzinach walki jedni stawiali na cara, inni na pomoc zagraniczną, inni wreszcie na rewolucję społeczną, on stawiał tylko na Pana Boga (W. Kluz, ziarnko gorczycy, Warszawa 1987). W latach 1855-1895 powołał do istnienia 26 ukrytych Zgromadzeń zakonnych, z których 17 funkcjonuje do dzisiaj. Każde z nich było ściśle powiązane z rodzącymi się w różnych środowiskach potrzebami społecznymi i religijnymi, ich działalność szła przede wszystkim w dwu kierunkach: charytatywnym i opiekuńczo-wychowawczym.

W początkowym okresie, Siostry Serafitki pracowały na terenie zaboru rosyjskiego i mimo wielkich trudności opiekowały się chorymi i bezdomnymi. Po przejściu na teren Galicji w 1891 r. rozszerzyły swoją opiekę także na dzieci osierocone, upośledzone i zaniedbane. W okresie międzywojennym Zgromadzenie rozwijało się bardzo intensywnie w całej Polsce. Po II wojnie światowej Siostry podjęły działalność charytatywną w Szwecji, Francji, USA, Algierii, we Włoszech oraz na Białorusi i Ukrainie.

Obecnie Siostry pracują na 76 placówkach w kraju i za granicą. Za szczególny dar uważają pracę wśród ubogich, chorych i cierpiących. Prowadzą Domy Spokojnej Starości, Zakłady dla dzieci upośledzonych, Przedszkola i „Ochronki” dla dzieci. Podejmują pracę w szpitalach i świetlicach dla dzieci zaniedbanych. Pracują jako katechetki, zakrystianki, kancelistki i organistki. Zgodnie z hasłem Zgromadzenia: „Wszystko dla Jezusa przez Bolejące Serce Maryi starają się żyć Ewangelią jako najwyższym dobrem oraz Regułą życia Braci i Sióstr świętego Franciszka z Asyżu.

W 2002 r. Ojciec św. Jan Paweł II dokonał beatyfikacji jednej z Sióstr Serafitek: s. Sancji Janiny Szymkowiak. Jej życie na pozór bardzo ciche, zwyczajne i proste, kryło w sobie nadzwyczajną głębię zjednoczenia z Bogiem. Pragnęła zostać świętą i konsekwentnie do tego dążyła, gotowa na największe ofiary i upokorzenia, by pocieszyć Boskie Serce Jezusa. Warunki wojenne, ciężka praca, głód i zimno wyczerpały jej siły, Zmarła w wieku 32 lat w 1942 r. Jej doczesne szczątki spoczywają w Poznaniu.

Do parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Byczynie Siostry przybyły w roku 1952. Podjęły pracę w zakrystii, opiekowały się chorymi i starszymi w ich domach prywatnych, przygotowywały ich do przyjęcia sakramentów św., wspomagały na miarę swoich możliwości rodziny uboższe, katechizowały dzieci, a w 1982 r. otwarły we własnym domu „Ochronkę dla dzieci najmniejszych. Na przestrzeni minionych lat pracowało na tej placówce około 64 sióstr.

Przełożona wspólnoty Sióstr Serafitek - s. Róża,
s. Mizaela
s. Emilia.
Email: serafitki.jaworzno@neostrada.pl